ការលូតលាស់របស់កុមារ ១០១ ៈការស្ងាបសែគឺជាការឆ្លងសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួនប៉ុន្តែមិនមែនទាំងអស់នោះទេ
ប្រសិនបើអ្នកដូចជាមនុស្សភាគច្រើនវាពិបាកមិនឱ្យពងនៅពេលអ្នកឃើញអ្នកផ្សេងស្រែក។ ប៉ុន្តែការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថាកុមារអាយុក្រោម ៤ ឆ្នាំនិងក្មេងដែលមានជំងឺអូតូអ៊ុយមីនហាក់ដូចជាមានភាពស៊ាំពីការញាំឆ្លងដែលជាបាតុភូតមួយដែលការបង្កកំណើតរបស់មនុស្សម្នាក់បង្កឱ្យមានប្រតិកម្មច្រវ៉ាក់។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្តីអភិវឌ្ឍន៍កុមារកាលពីខែកញ្ញាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Connecticut ដែលបានសង្កេតឃើញថាមានកុមារ ១២០ នាក់ដែលមានអាយុពី ១ ឆ្នាំទៅ ៦ ឆ្នាំនិង ៣០ នាក់ដែលមានអាយុពី ៦ ទៅ ១៥ ឆ្នាំមានចំនួន ១២០ នាក់។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាទោះបីជាទារកចាប់ពងដោយឯកឯងមុនពេលពួកគេចាកចេញពីស្បូនក៏ដោយក៏កុមារភាគច្រើនមិនមានសញ្ញានៃការបង្កកំណើតដែលអាចឆ្លងបានទេរហូតដល់ពួកគេមានអាយុ ៤ ឆ្នាំ។
ការសិក្សាក៏បានរកឃើញថាកុមារដែលមានជំងឺអូតូអ៊ុយមីនហាក់ដូចជាងាយនឹងបង្កាត់ពូជតិចជាងការអភិវឌ្ឍជាធម្មតាកុមារដែលមានអាយុផ្លូវចិត្តនិងកាលប្បវត្តិដូចគ្នាហើយភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺអូតូអ៊ុយមីនធ្ងន់ធ្ងររបស់កុមារទំនងជាមិនងាយនឹងបង្កាត់ពូជនោះទេ។
ការសិក្សានេះបានបង្ហាញថាការយល់អារម្មណ៍និងការធ្វើត្រាប់តាមដែលអាចធ្វើឱ្យវាវិវត្តយឺត ៗ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំដំបូងនៃជីវិតហើយកុមារដែលមានជំងឺអូតូអ៊ុយមីនអាចនឹកឃើញពីល្បិចកលដែលទាក់ទាញអារម្មណ៍ពួកគេ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនិយាយនៅក្នុងរបាយការណ៍សារព័ត៌មាន។
ការសិក្សាក៏បានរកឃើញថាប្រហែលពាក់កណ្តាលនៃមនុស្សពេញវ័យបង្កាត់ពូជពងបែក។
